Używaj miodu zamiast cukru !!!

Miód pszczeli jest to produkt spożywczy o właściwościach leczniczych wytworzony z nektaru lub ze spadzi przez pszczoły.
Proces powstawania Miodu:
Pszczoły przynoszą do ula nektar i spadź w wolu miodowym. Pod wpływem enzymów gruczołów gardzielowych jeszcze w wolu miodowym pszczół zbieraczek następuje rozkład cukrów złożonych na cukry proste. Zbieraczki przekazują nektar pszczołom ulowym, które pobierają go do wola i tak nektar przekazywany jest kilkakrotnie przez pszczoły pracujące w ulu. W tym czasie nektar wzbogacany jest przez enzymy poszczególnych pszczół. Kolejnym etapem jest złożenie nektaru do komórek, najniżej umieszczonych w plastrze. Kiedy z takiego nektaru zwanego nakropem odparuje część wody, przenoszony zostaje do wyżej położonych komórek. Kiedy miód dojrzeje w komórkach zostaje zasklepiony wieczkiem woskowym. Proces dojrzewania miodu to 3-4 dni i polega on na odparowaniu wody i na przemianach chemicznych, które zachodzą pod wpływem enzymów pochodzących od pszczół oraz enzymów znajdujących się w surowcach z których powstaje miód (nektar, spadź). Poszycie, zasklep, wieczko na komórce plastra powstaje z czystego wosku pszczelego zasklep ten nie przepuszcza gazów, chroniąc miód przed wpływem warunków panujących w ulu.
   
W składzie miodu dominują cukry proste - glukoza i fruktoza - które są wchłaniane poprzez układ pokarmowy bezpośrednio do krwi. Tam, w zależności od potrzeb są przetwarzane w energię lub odkładane w wątrobie w postaci glikogenu. Cukry proste biorą udział w detoksykacji, obniżają działanie alkoholu czy nikotyny oraz chronią przed działaniem zanieczyszczonego środowiska. Dodatkowo należy pamiętać iż miód to bogactwo węglowodanów, mikroelementów, pierwiastków, kwasów organicznych.

Miód - na 100g = 325 kcal

Technologia produkcji cukru z buraków cukrowych w cukrowniach składa się z kolejnych procesów: myte i pokrojone korzenie (tzw. krajanka) ługuje się wodą o temperaturze 75-85°C. Otrzymany w ten sposób sok surowy zawiera ok. 15% cukru. W celu oczyszczenia poddaje się go najpierw procesowi defekacji, a następnie saturacji. Po odfiltrowaniu wytrąconych zanieczyszczeń sok zagęszcza się w wyparkach aż do wykrystalizowania surowego cukru, który następnie poddaje się rafinacji polegającej na rozpuszczeniu go w wodzie, odbarwieniu za pomocą węgla aktywnego lub chloru, powtórnym odparowaniu, odwirowaniu i suszeniu. Odciek, który pozostaje nazywa się melasą. Zgodnie z polską normą cukier biały zawiera nie mniej niż 99,80% sacharozy, cukier rafinowany – powyżej 99,85%.

Cukier na 100g = 405 kcal

Nie trzeba wiele się zastanawiać aby stwierdzić i porównać te dwa procesy powstawania słodkich przysmaków. Pierwszy wytworzony przez samą naturę z naturalnych składników a drugi kompletnie przetworzony przez człowieka. 

Źródło: prof. dr hab. Bogdan Kędzia, mgr E. Hołderna-Kędzia, Miody odmianowe i ich zdrowotne walory.